O MAIS DESTACADO

Festa da vendima

Aula de Verán 2024

Etapa Camiño de Inverno polo Saviñao

Ruta de sendeirismo

HISTORIA DO SAVIÑAO

Na historia do Saviñao vemos que os primeiros signos de ocupación que coñecemos son a mámoa de Abuime e os numerosos restos da cultura castrexa que amosan a humanización temperá destas terras no sur da provincia de Lugo. Durante a cultura castrexa, os habitantes dos castros do Saviñao pertencían á tribo Lemavi, mencionada por Tolomes, e eran veciños dos Seurri, habitantes dos actuais concellos de Sarria-Taboada. Durante este tempo, O Saviñao rexistrou unha importante ocupación do espazo.

Entre os séculos I e IV da nosa era desenvolveuse o asentamento romano e o dominio sobre o noroeste de Lugo, período no que podemos datar a construción da vía romana que nas terras do Saviñao concluíu nos Codos de Belesar. Era unha vía secundaria dentro do esquema viario romano.

Outros restos da presenza romana proceden de diferentes achados atopados en castros romanizados: cerámica feita con “terra segregada”, moedas, a peza de pedra de Abuime ou a propia escultura de Mourelos. Co colapso do Imperio romano a finais do século IV, comezará unha etapa que servirá de transición ata a Idade Media.

Desta etapa só quedan unha serie de topónimos: Sixiriz, Arxeriz, Meitriz, Alperiz ou Reiriz entre outros.

Será o século VI, en plena obra de Martín Dunio, gran promotor do monacato, cando atopemos referencias explícitas á “Ribeira Sacra”.

Entre os séculos VI e VII debemos enmarcar a creación dos primeiros mosteiros nas terras do Saviñao, porque aínda que non hai documentación específica, hai documentos que falan de fundacións e doazóns do século X, o que fai supor que existiron, sendo exemplos deles Santo Estevo e San Vitorio de Ribas de Miño ou Diomondi. Desta época medieval tamén se conservan unha serie de sarcófagos (Louredo e San Sadurniño de Piñeiró), restos residuais do que foron as tumbas de importantes personaxes do contexto sociopolítico do Saviñao.

Entre a etapa final e a Idade Media, e o comezo da Idade Moderna, atopamos a O Saviñao envolto nos graves conflitos sociais que sacudiron a sociedade galega: control económico e social progresivo da nobreza e loitas sociais, entre a propia nobreza e a cidade. Habitantes, coa participación de campesiños e clérigos.

Durante o século XVIII instituíronse a maioría das maiorados do Saviñao, períodos nos que as distintas casas estableceron e redondearon os seus dominios, situación que se mantivo durante o século XVIII, para cambialo drasticamente a partir da segunda metade do século XX. Durante este século a poboación do municipio era moi semellante á actual, se temos en conta os datos proporcionados por Pascual Madoz, para a primeira metade do século XIX.

Ir o contido