O MAIS DESTACADO

Festa da vendima

Aula de Verán 2024

Etapa Camiño de Inverno polo Saviñao

Ruta de sendeirismo

Dolmen de Abuime

Castro de Arxeriz

Idiomas

PATRIMONIO

O concello do Saviñao ten un patrimonio abundante e valioso. En arqueoloxía compre destacar o campo Anta de Abuime ou Mamoas de Abuime; situado nunha chaira da parroquia do Saviñao a uns catro quilómetros de Escairón, a maioría deles consérvanse.

Hai numerosos castros neste concello, contabilízanse uns vinte e sete (Castro de Abuime, Castro da Torre en Freán, Castro de Illón en Licin, Castro da Portela en Diomondi, Castro de Mourelos, Castro da Besta en Vilelos, Castro de Villacaiz , … etc.). Destacando a Villacaiz e Abuime pola súa fácil visibilidade.

Na arquitectura civil podemos destacar:

– O pazo de Vilelos, de planta en L, cunha capela duns cen metros cadrados e flanqueado polos escudos da Ulloa, que dirixiu este pazo durante varias xeracións; Os seus fundadores foron Juan González de Ulloa e Catalina López de Sober.

– O pazo de Arxeriz que era propiedade de Juan López Súarez (Xan de Forcados), o seu primeiro fundador foi Gonzalo Raxo, cabaleiro da Orde de Santiago a mediados do século XVI. Ten planta cadrada e os seus dous escudos destacan na fachada norte do pazo; ten numerosos anexos que foron restaurados recentemente.

– Casa da Abadía de Santo Esteban de Ribas de Miño, está rodeada por un muro de pedra e accédese a través dun portal con arco de medio punto, de planta rectangular e unha pequena capela exterior. – Pazo das Cortes, situado fronte Igrexa románica de San Pelayo de Diomondi, con planta en forma de U e adxunta unha capela dedicada á Nosa Señora da Asunción. Xunto á portada hai os escudos da familia Somoza, do século XVIII.

O único edificio que podemos considerar de arquitectura militar no Saviñao é a torre-fortaleza de Candaira en Rebordaos, é do século XIII, cunha planta cadrada de 9,81 por 9,94 metros. Consta de tres andares, no último atópanse as almenas. Don Francisco de Garza de Quiroga Taboada e Álvarez de Castro, Señor de Tor, posuían a torre. Na actualidade é propiedade de D. Álvaro Taboada de Zúñiga. Ademais destes pazos podemos mencionar: O pazo de Lamaquebrada en Fión, o pazo de Casadonas en Licin, o pazo de Fraguas en Louredo, Casa Grande de Mosiños, etc e máis casas que forman parte do patrimonio do Saviñao.

Torre  A Candaira

Pazo Arxeriz

ROMÁNICO NO SAVIÑAO

 

Dentro do patrimonio do Saviñao teñen especial relevancia as igrexas románicas que existen neste concello.

– San Martiño da Cova, procede do antigo mosteiro da orde de San Agustín cuxo priorado foi suprimido en 1824. A obra ten planta rectangular con nave e ábside, a porta principal ten un arco de medio punto con dúas arquivoltas en baquetón. No seu interior destacan as pinturas de bóveda de canón e ábsida do século XVII, que representan a Santísima Trindade e tres retablos dos séculos XVII e XVIII.

– San Lorenzo de Fión, da obra románica consérvanse a ábsida e dous tramos do primeiro terzo do século XII, a cabeceira é semicircular e ofrece tres fragmentos divididos por columnas adxuntas ao exterior. No seu interior ten tres retablos e pinturas murais do século XVI.

– Santa María de Seteventos. Esta igrexa de finais do século XII conserva as características do románico na Ribeira Sacra, pero ademais consérvanse algunhas pinturas murais nun arco triunfal e un muro contiguo, presididas polo pantocrátor, que nos amosan as calidades dos beatos. e as figuras monstruosas do inferno.

– Santa María de Marrube, o plano consta de nave e ábsida, o arco triunfal ten ornamentación vexetal; No exterior destaca a porta principal, acampanada con tres arquivoltas en baquetón; No interior destacan as pinturas murais que cubren a cuncha e a bóveda onde aparecen a figura do Salvador e do Neno Xesús recibindo agasallos nos brazos da Virxe María.

– San Estevo de Rivas de Miño. Tamén é monumento nacional dende 1931. Ten unha base e unha ábsida; a nave dividida en catro compartimentos por arcos apuntados e a ábsida con bóveda de canón e sección semicircular. No exterior destaca a fachada principal coa porta acampanada con catro arquivoltas de medio punto sobre columnas de mármore. Na arquivolta menor presenta sete figuras sentadas que evocan aos vellos do apocalipse; tamén ten un rosetón de case catro metros de diámetro.

– San Pelaio de Diomondi foi declarado monumento nacional o 3 de xuño de 1931; É un templo de orixe monacal de planta rectangular e nave dividida en cinco partes por arcos de medio punto apuntados, no exterior destaca a porta acampanada principal, con catro arquivoltas tóricas con fustes lisos e capiteis historiados. A cota norte está cuberta polo palacio episcopal, que foi a residencia de verán dos bispos da diocese de Lugo.

– San Vitorio de Ribas de Miño. A Sancristía engadiuse a esta igrexa de estilo románico, consta dunha nave e ábside, con arco triunfal de medio punto. No exterior destaca a porta principal con tres arquivoltas que descansan sobre columnas con fustes lisos. No seu interior hai unha imaxe da Virxe do Rosario e un ostensorio de ouro e prata.

San Martiño da Cova

San Paio de Diomondi

San Lorenzo de Fión

Santa María de Marrube

San Estevo de Rivas de Miño

San Vitorio de Ribas de Miño

Santa María de Seteventos

Skip to content