Fregresía do arciprestazgo do Saviñao que, segundo o censo de 1991, tiña 243 habitantes agrupados nas entidades de Belesar, Bexán, Costa, Diomondi, Gallegos, Millarada, Montecelo, Outeiro, Piñeiro, Portela e Ver, sendo a densidade / entidade media , para o mesmo ano de 35’2 hab./Km2. Por un documento do ano 954 sábese que Diomondi foi un dos primeiros lugares tomados pola forza polo bispo lucense Odoario. O mencionado documento engade que, despois de colonizar a igrexa, dedicouna a San Estevo e doouna ao mosteiro de San Adrián. Nese momento ordenouse o establecemento dunha comunidade relixiosa en Diomondi, presidida polo abade Hermenegildo. Anos despois, o mosteiro converteuse nun dominio real, como demostra unha doazón que, en 1164, o rei Fernando II fixo a Fernando Odoáriz e á súa muller. Neste escrito o mosteiro aparece por primeira vez baixo a advocación de San Paio. O patrimonio histórico-artístico desta parroquia está integrado polo templo parroquial, o románico compostelán; a capela de Bexán (século XVII); a capela de Casanova (século XVI); o Santuario de Montecelo e a Casa das Cortes, da época barroca.